Özdemir Asaf'ın Dilinden Yalnızlık

i.
her şeyi süpürebilirsin;
sonbaharı süpüremezsin.

sen her şeyi süpürebilirsin;
sonbaharı süpüremezsin.

yalnızsa
sürekli bir sonbaharı
süpürür hep.
düşünemezsin.

ii.
yanar
sobasında
yalnızın
üşüyen
bakışları.

lambasında
karanlığa donuk
bir ışık
titrer
sönük-sönük.

penceresi
dışına kapanmıştır,
kapısı
içine örtük.

iii.
yalnız
bin yıl yasar
kendini
bir anada.

iv.
yalnızın
nesi var, nesi yoksa
tümü birdenbiredir.

v.
yalnız
bir ordudur
kendi çölünde

sonsuz savaşlarında
hep yenen
kendi ordusunu.

vi.
yalnızın
sakladığı bir şey vardır;
boyuna yerini değiştirir,
boyuna onu arara.
biri bulsa diye.

vii.
yalnız
hem bilgesi,
hem delisidir
kendi dünyasının.
ayrıca;
hem efendisi
hem kölesidir
kendisinin

tadını çıkaramaz
görecesiz dünyasında
hiçbirinin

viii.
yalnız
sürekli dinleyendir
söylenmemiş bir sözü.

ix.
sözünde durması
yalnızın yalancılığıdır
kendisine.


Ozdemir Asaf